Op het huidige mistige wereldtoneel speelt Europa politiek maar een kleine rol. De ‘soft’ power van het derde grootste economische blok ter wereld heeft weinig politieke betekenis. Europa is op het gebied van de buitenlandse politiek geen eenheid, Europa heeft geen eigen militaire macht en voert nog dagelijkse interne strijd om de economische unie in stand te houden. Amerika als bondgenoot is de facto weggevallen.
In de nieuwe wereld van de Corona epidemie is sprake van destabiliserende krachten:
- Een bestuurlijke-, economische en intellectuele elite die vooral gericht is op bescherming van eigen machts- en economische belangen, ondanks probl;
- Rechts-nationalistische antidemocratische en zelfs autocratisch-corrupte tendensen in Oost-Europa;
- Structurele economische onevenwichtigheden tussen Noord- en Zuid-Europa welke steeds weer tot financiële spanningen (zullen) leiden;
- Democratisch politieke versplintering als gevolg van de vele sociale media bubbels en -netwerkjes;
- Sociaal destabiliserende desinformatie-campagnes vanuit Rusland, China én Amerika;
- Het politiek-corrupte post-Brexit Engeland dat zijn bestuurlijke onvermogen dagelijks op de EU als grootste vijand blijft projecteren en bevechten;
- Crimineel winstgevend aangejaagde migratie-druk uit het Nabije Oosten en Afrika op de Europese grenzen, letterlijk ondersteund door landen die aan Europa grenzen;
- Permanente economische pressie door commerciële belangen van wereldwijde monopolistische marktmachten, welke er dag in dag uit in slagen gericht EU-beleid op vele terreinen te ondergraven;
- Bestuurlijke zwakte, dagelijks verder ondermijnd door het 24-uurs commerciële mediacircus;
- Economische zwakte door de logistieke afhankelijkheid van aanvoer van grondstoffen, halffabricaten en eindproducten uit de rest van de wereld;
- Dagelijkse cyberaanvallen door criminele IT-groepen gelieerd aan autocratische regeringen;
- Ondergraving door inmiddels half bovengrondse criminele drugsimperia.
Het is voorlopig nog volstrekt onduidelijk hoe de twee West Europese EU-machten zich in de toekomst politiek zullen ontwikkelen. In Duitsland moet zich nog een nieuwe regering manifesteren. Frankrijk is in afwachting van nieuwe presidentsverkiezingen in 2022. En hoe gaan die 2 landen in de toekomst samenwerken?
Mensenrechten zijn ook Europees allang geen issue meer. Europa kan wereldwijd mensenrechten niet afdwingen en nauwelijks nog politiek bevorderen. De persoonlijke privacy van haar burgers wordt op grote schaal geschonden door niet-Europese Techmachten en Staten. Zelfs de persoonlijke veiligheid van bestuurders, journalisten en burgers met een hoog sociaal profiel zijn nu steeds vaker in het geding.
Maatregelen tegen ‘klimaatverandering’ zullen ook in Europa door de wereldwijd mistige politieke- en economische situatie nauwelijks van de grond komen. De loodzware urgentie kan zich voorlopig politiek simpelweg niet in helder beleid vertalen.
Nederland past ook in dit plaatje. Een ‘Angelsaksische’ vrije-markt economie die gestuurd door commerciële belangen ( door onder meer de agrarische sector) het democratisch bestuurs-en rechtssysteem reeds lange tijd heeft uitgehold. Een politieke elite die niet meer in staat is doeltreffend te regeren en alleen nog maar bezig is met hun imago in de media. Een technocratisch financieel gericht ambtenarenapparaat dat geen enkele binding meer heeft met de eigen burgers.
En de Europese burger? Die leeft in zijn eigen bubble. Binnen de kapitalistische ideologie van snelle rijkdom. Binnen de realiteit van economische armoede. Binnen beelden van slachtofferschap. Met de normale middenklasse drang tot handhaving van de eigen sociale- en financiële positie. Met propagandistische vijandbeelden buiten de eigen groep. Met een narcistische superieure moraliteit van de jonge progressieve elite die met een zwaar dogmatische religie als iconoclasten de geschiedenis en taal van de burgers structureel willen veranderen, maar slechts een andere vorm van ‘big brother’ terreur zaait.
Er wordt gesproken over een periode van economische stagflatie. Maar maatschappelijk zullen we waarschijnlijk een lange periode te maken krijgen met stagnatie.